ویلیام گوردن خالق روش تدریس بدیعه پردازی یا سنکتیکز Synectics است .

در روش بدیعه پردازی می توان خلاقیت را به این صورت افزایش داد که یک سری تمرین های گروهی به شاگردان بدهیم و شاگردان با استفاده از مقایسه های عجیب و غریب می توانند مطالب را یابگیرند. خلاقیت قابل آموزش است وبعد از اینکه افراد خلاقیت را آموختند می توانند پاسخی خلاقانه برای سوالات پیدا کنند.

مهمترین عنصر روش تدریس سنکتیکز استفاده از اصل مقایسه است. این مقایسه ها شاگردان را به فضایی غیر منطقی می کشاند. و در آن فضا افراد بدون حفظ چارچوب های عادی می توانند ایده های نو آورانه ای برای کار ها ارائه دهند.

برای مثال وقتی می خواهید مفهوم امنیت اجتماعی را توضیح دهید ،شاگرد ما ، فرد مجرم رابه یک تراکتور تشبیه می کند و از این مقایسه می تواند ایده های خلاقانه ای برای پیشگیری از جرم ارائه دهد. صحبت های شاگردان به وسیله ی استاد هدایت می شود.

افزودن روش سنکتیکز به نظام آموزشی برخی از مشکلات ما را حل می کند. مشکل ما اینجاست که میخواهیم نسل جدید آموزش هایی دریافت کنند که در امتداد آموزش های خودمان باشد و این باعث می شود که بسیاری ازمردم جامعه در رابطه با نوآوری در آموزش بسیار محتاط عمل کنند

به نظر من با راه حل های قدیمی نمی شود مشکلات جدید را حل کرد

مراحل اجرای روش سنکتیکز

دو روش کلی بر اساس الگوی تدریس بدیعه پردازی وجود دارد

اول : خلق چیزی جدید

در این روش سعی می شود افکار قدیمی پاک شوند. یعنی یک چیز آشنا ، تبدیل به یک چیز ناآشنا می شود. این کار باعث می شود دیده تازه ای ایجاد شود و خلاقیت بیشتری بروز کند.

دوم: یک چیز غریبه را آشنا جلوه دهیم

اگر بخواهیم یک عبارت یا مطلب جدید را به مخاطبان آموزش دهیم از این روش استفاده می کنیم

http://raveshtadris.com